A wenn isch än Mundschutz drage du, die Gosch hald isch awwa ned, kennda glawe.
Was isch egendlisch wolld, isch wolld ämol wisse wie’s aisch gehd? Saida schun om durschdrehe?
Isch schun, isch derf jo a ned naus, weil moin Pade de Fronz hod gsachd:“Du bleibsch a dahäm, slongd wenn isch schaffe gehe muss“. Alla bleib isch dahäm,
de gonse Dag allä, do konsch schun uff blede Gedonge kumme.
Moi Lieblingsgebeck „Bäretatse“ hab isch im gonse Haus vadehlt, donn konn isch logger uff Bärejagd gehe. Unn wenn des zu longweilisch werd, les isch unsara Yukapalm aussem Monnema Moge vor, awer die indressiert sisch do ganed
defir.
Die Katz glodsd blos bled, wenn isch se frog, ob se mit mir Mau Mau spiele will.
Un die Mikrowell griggd ausser äm Ping kän Ton raus, wenn ma se oschdumbd.
Ach was fehle ma moi Hexe, des Gebabbl, soga des Gemodse, was monsche so ab un zu on sisch hawwe, fehld.
Awwa was wilsch mache, do misse ma dursch.
Va moge hawisch ma vorgenumme moin Mundschutz ä bissl uffzupeppe. Ä Nas druffgemolt und a paar Schnurrhoor drogebabbd, odda isch mol ma än Kussmund druff, ach ne
isch soll jo käna zu was valeide. Ä raushängendi Zung wär ä alternative, odda än Smailie, denn lache is gsund.
Frei nach Petrus Ceelen:
Wenn du lachst, lockerst du die Muskeln, wenn du Tränen lachst, badest du die Seele.
Alla isch winsch Aisch alles Gude, bleibd gsund.
Aiern kuuhle Theo